Maj jest miesiącem książki, czytelnika i mody na czytanie. To świetna okazja do spotkań z autorami i ich twórczością. 9 maja zambrowską Trójkę odwiedziły poetki i bajkopisarki Urszula Krajewska-Szeligowska oraz Anna Czartoszewska. W spotkaniu autorskim udział wzięli uczniowie klasy IV A wraz z wychowawczynią.

Podczas spotkania autorki zaprezentowały wybrane bajki i wiersze adresowane do dziecięcego czytelnika. Uczniowie aktywnie uczestniczyli w spotkaniu, angażując się w rozwiązywanie wierszowanych zagadek i zgadywanek oraz z uwagą słuchając żartobliwych opowiastek o dziecięcych bohaterach. Dzieci żywo reagowały na zabawne perypetie niesfornych bohaterów wierszy, nierzadko utożsamiając się z ich przygodami i figlami. Podczas spotkania swoimi próbkami poetyckimi podzieliła się jedna z uczennic klasy czwartej Ania Chachulska, wzbudzając uznanie obu poetek. Pod koniec zajęć dzieci zadawały też pytania autorkom, m.in. o ich inspiracje literackie, o to, co je skłoniło do pisania, o ulubione książki, ukochanych autorów i mistrzów literackich. Na zakończenie dzieci zakupiły tomiki pisarek, miały też możliwość zdobycia wpisu z autografem autorek. Spotkanie zakończyło się wspólnym pamiątkowym zdjęciem.

W imieniu społeczności Trójki składamy serdeczne podziękowania na ręce pani Urszuli Krajewskiej-Szeligowskiej oraz pani Anny Czartoszewskiej za przyjęcie zaproszenia i pasjonujące spotkanie z uczniami klasy IV A.
JChroSu

Urszula Krajewska-Szeligowska
O sprawkach i psikusach gałgana i wisusa

Gdzieś tam w Polsce, w pewnej wiosce,
W szarym domku tuż przy strudze,
Mieszkał kiedyś mały chłopiec,
Który strasznym był łobuzem.

Zawadiacki był, wesoły,
Czarne oczka wciąż się śmiały,
Lecz do figli był zbyt skory
Ten to rozrabiaka mały.

Kiedy bawił się z kolegą,
To często, niby przypadkiem,
Rzucał patykami w niego,
Tak to było z tym gagatkiem.

Jego grzeczna siostra miała
Często oczka zapłakane,
Bo braciszek ją obrażał,
Takim to on był gałganem!

Nieraz dzieci uciekały,
Kiedy na plac zabaw przyszedł,
One bawić się nie chciały
Z największym we wsi urwisem.

On wyganiał je z huśtawek,
A maluchy przestraszone
Na pomoc wołały mamę,
Lecz śmiał się z nich ancymonek!

A gdy poszedł już do szkoły,
Wnet poznała pierwsza klasa
Chwackiego, pełnego werwy
Nicponia i ananasa.

Robił ciągle śmieszne minki,
Wiercił się i kręcił w kółko,
Ciągnął za włosy dziewczynki,
Takie z niego było ziółko!

Tak mijały dni i lata,
Szalał wciąż nasz urwipołeć.
Często mama oraz tata
Rozmawiali z panią w szkole.

Ale czas dzieciństwa minął.
A potem - nie uwierzycie -
Ten łobuziak i drapichrust
Odmienił się całkowicie!

Teraz ma już lat czterdzieści.
Z chłopca się zamienił w tatę.
Opowiada swej córeczce,
Jakim to był łapserdakiem,

Jakie kary poniósł za to,
Za co nawet dostał lanie.
Córka prosi często: tato,
Opowiedz o tym gałganie!

Anna Czartoszewska
Kochana Mila

Jeden moment, jedna chwila,
a już jest w opałach Mila.
Coś popsuje, coś rozbije,
jak nie spsoci, to nie żyje.

Grzebie w ciuchach, makaronach,
mąkach, kaszach i szamponach.
Nos pudruje pudrem cioci,
złotą kredką ściany złoci.

Mierzy ojca okulary,
rwie na strzępy papier szary.
W szpilach biegnie przez podwórze,
chociaż na nią są za duże.

Ciastka liże i odkłada,
przez telefon mamy gada.
W dziadka kapcie wciska klocki,
nie chce widzieć dobranocki.

W szafie salon ma fryzjerski,
strzyże misie, lalki, pieski.
Sama sobie grzywkę przytnie,
bo wyglądać musi ślicznie.

Kocha mamę, kocha tatę,
kocha się wygłupiać z bratem.
Jak nie kochać takiej Mili?
Trzeba kochać w każdej chwili.